Παρατηρώντας τα ρεκόρ του Μαραθωνίου τα τελευταία 100 χρόνια, είναι σαν να βλέπουμε μπροστά μας όλη την εξέλιξη της αθλητικής επιστήμης. 2 ώρες και 55′ στις αρχές του 20ου αιώνα, 02:02:57 στις αρχές του 21ου αιώνα.
Στον αθλητισμό υψηλού επιπέδου η εξέλιξη των ρεκόρ πηγαίνει χέρι χέρι με την εξέλιξη της επιστήμης.
Οι σημερινές επιδόσεις θεωρητικά φτάνουν στα όρια του υπεράνθρωπου. Η κατάρριψη ενός ρεκόρ (ακόμα και για 0,1″) απαιτεί τον απόλυτο συγχρονισμό δεκάδων παραγόντων. Τίποτα δεν είναι αφημένο στην τύχη.
Βιομηχανική της κίνησης, μέθοδοι προπόνησης, γονιδιακή εξέλιξη, εξέλιξη της επιστήμης, προπονητές, εργοφυσιολογια, ένδυση, παπούτσια, ενυδάτωση, διατροφή, συμπληρώματα κ.α. – Τα αναβολικά ας μείνουν εκτός -. Ο Μαραθώνιος είναι ένα καλό παράδειγμα για να αντιληφθεί κανείς την πρόοδο και τις δυνατότητες που υπάρχουν στον αθλητισμό. Κατανοώντας όλο και περισσότερο τη φυσιολογία του ανθρώπου, τόσο οι επιδόσεις θα βελτιώνονται.
Το σημερινό ρεκόρ, απ το 2014, είναι 02:02:57. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ , το sub 2 hours, με επικεφαλής τον Έλληνα καθηγητή φυσιολογίας Γιάννη Πιτσιλαδή. Μία ομάδα επιστημόνων έχει αναλάβει να προετοιμάσει σε όλα τα επίπεδα έναν Αφρικανό αθλητή να τρέξει τον Μαραθώνιο σε λιγότερο από 2 ώρες. Κατηγορηματικά χωρίς απαγορευμένες ουσίες.
Από πολλούς αυτό θεωρείται αδύνατον γιατί ξεπερνάει τη μέγιστη αερόβια ικανότητα των δρομέων και σπάει τα θεωρητικά φράγματα της ανθρώπινης απόδοσης. Ωστόσο οι αθλητές της Ανατολικής Αφρικής μοιάζουν έτοιμοι για θαύματα..
