Τον 16ο αιώνα, κάθε πλοίο που σάλπαρε για κάποιο μακρυνό υπερατλαντικό ταξίδι, όλοι γνώριζαν ότι τουλάχιστον το μισό του πλήρωμα δεν θα επέστρεφε.
Μεταξύ 16ου και 18ου αιώνα πάνω απο 2 εκατομμύρια ναυτικοί πέθαναν απο μια μυστηριώδη – τότε – ασθένεια, το σκορβούτο.
Μέχρι που το 1747, ο Βρετανός γιατρός Τζειμς Λιντ βρήκε την αιτία. Οι ναυτικοί έπασχαν απο έλλειψη βιταμίνης C, μιας και δεν έτρωγαν σχεδόν καθόλου φρούτα και λαχανικά.
Τότε λοιπόν η Βρετανική Αυτοκρατορία άλλαξε ριζικά το διαιτολόγιο των ναυτικών της, κάτι που της επέτρεψε να στείλει πρώτη δυνάμεις και στρατό, κατακτώντας όλον τον νοτιοδυτικό Ειρηνικό.
Σήμερα γνωρίζουμε καλά τη σημασία της βιταμινης C. Υγεία, ανοσοποιητικό και ρυθμός γήρανσης εξαρτώνται άμεσα απο αυτήν.
Ωστόσο πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι περνώντας τα χρόνια η γη δεν ειναι ίδια. Το έδαφος εξαντλείται απο την υπέρ-γεωργία και τα λιπάσματα, γεννώντας όλο και πιο αδύναμους καρπούς.
Το κουνουπίδι, ας πούμε, δίνει 45% λιγότερη βιταμίνη C απ ότι 50 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει για τη θρεπτική ισχύ όλων των φρούτων και λαχανικών.
Food for thought.
