Ο κατασκευαστής μας (ή η μητέρα φύση) όταν δημιουργούσε τον άνθρωπο, ποτέ δεν προέβλεψε ότι στις μέρες μας θα ήταν σημαντικό να έχει κάποιος γυμνασμενο σώμα και να φαίνονται οι κοιλιακοί του στην παραλία.
Αυτό που προέβλεψε ήταν να δώσει στον homo sapiens την ικανότητα να “αυτορυθμιζεται” έτσι ώστε να επιβιώνει και να ανταπεξερχεται στις εκάστοτε συνθήκες.
Η “αυτορύθμιση” αυτή ονομάζεται ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ.
Όταν ο άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα να περπατάει ξυπόλυτος στα βράχια, οι πατούσες του σκληραίνουν.
Όταν πρέπει κάθε μέρα να σκαρφαλώνει και να κρεμιέται στα δέντρα, οι μύες του κορμού δυναμώνουν και μεγαλώνουν.
Όταν πρέπει κάθε μέρα να κυνηγάει ελάφια, γίνεται γρηγορότερος.
Όταν πρέπει για πολλές μέρες να μεταφέρει πέτρες στο λόφο για να χτιστεί η Ακρόπολη, τα πόδια του δυναμώνουν και οι γλουτιαιοι του υπερτρεφονται.
Όλα αυτά επειδή πρέπει να ανταπεξέλθει και να επιβιώσει.
Η προπόνηση είναι μια τέτοια διαδικασία. Στις μέρες μας γνωρίζουμε ότι κάνοντας ένα είδος άσκησης με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, το σώμα προσαρμόζεται στις συνθήκες που του επιβάλλουμε.
Αντιλαμβάνεται την άσκηση σαν μια κατάσταση που πρέπει να ανταπεξέλθει και να επιβιώσει.
Οι μύες και η σωματική απόδοση χτίζονται από τα εγγενή ένστικτα και τις προκαθορισμένες προσαρμογές του βιολογικού μας είδους. Όταν το κατανοείς, πειραματίζεται και δουλεύεις με αυτές τις αντιδράσεις του οργανισμού η διαδικασία περνάει σε άλλο επίπεδο.
