Τις τελευταίες δεκαετίες η επιστήμη στον κλάδο της υγείας, της διατροφής και της πρόληψης έχει κάνει άλματα.
Σήμερα ο άνθρωπος γνωρίζει όσα για αιώνες του ήταν άγνωστα. Πριν 30 χρόνια η λέξη ”διατροφολόγος” δεν υπήρχε στο λεξικό, ενώ σήμερα αυτή η ειδικότητα είναι σχεδόν το ίδιο χρήσιμη με τον γιατρό.
Στα χρόνια αυτά δόθηκαν οδηγίες. Όχι στα κορεσμένα λιπαρά, όχι στα full fat γαλακτοκομικά, όχι στον κρόκο των αυγών, ναι στους ”καλούς” υδατάνθρακες κτλ.
Μάθαμε πολλά, κερδίσαμε υψηλότερο προσδόκιμο ζωής, νικήσαμε αρρώστιες και γνωρίσαμε την πρόληψη.
Ωστόσο κάτι φαίνεται πως δεν πήγε καλά. Η παχυσαρκία και ο καρκίνος πιθανότατα βρίσκονται στα υψηλότερα ποσοστά τους στην ιστορία.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας ενημερώνει σε τελευταία έκθεσή του ότι ο καρκίνος συνδέεται με τον υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος, με την μεγάλη πρόσληψη τροφής και με την κακή ποιότητα φαγητού. Στην Ευρώπη τα περιστατικά καρκίνου που προκαλούνται από παχυσαρκία ανέρχονται στο 3,6 – 8,7%.
Επιπλέον, παράγοντας κλειδί που οδηγεί σε καρκίνο θεωρείται το θερμιδικό ισοζύγιο (πόσο τρώμε – πόσο “καίμε” ημερησίως). Ενώ παράλληλα η άσκηση από μόνη της δεν φαίνεται να σώζει την παρτίδα.
Μήπως τελικά τα κορεσμένα λιπαρά δεν είναι τόσο ένοχα;
Μήπως τελικά ο κρόκος του αυγού είναι διατροφικός θησαυρός;
Μήπως τελικά οι υδατάνθρακες δεν είναι τόσο αθώοι;
Μήπως τελικά για τα καρδιακά προβλήματα ευθύνονται περισσότερο η ζάχαρη και το αλεύρι παρά τα ίδια τα λιπαρά;
Υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποιες επικρατούσες διατροφικές απόψεις ίσως πρέπει να αναθεωρηθούν. Για το αν η επικρατούσα συνταγή είναι λάθος, η απάντηση βρίσκεται στο μέλλον.
Το μόνο σίγουρο (για την ώρα) είναι ότι τα υπέρβαρα άτομα τζογάρουν την υγεία τους με αρνητικές πιθανότητες. Καλύτερα ας φάμε λιγότερο και ποιοτικότερα.
