Στην κινέζικη παράδοση υπάρχει μια ιστορία με έναν ξενοδόχο. Όλοι οι πελάτες στο ξενοδοχείο ήταν υποχρεωμένοι μπαίνοντας να βγάλουν και να αφήσουν τα παπούτσια τους στην είσοδο.
Κατά τη διάρκεια της διαμονής τους ο ξενοδόχος – γιατρός Ανατολικής προσέγγισης εξέταζε τα παπούτσια των πελατών. Από τον τρόπο που ήταν πατημένα και φθαρμένα τα παπούτσια μπορούσε να προβλέψει το επάγγελμα και τις μυοσκελετικές δυσλειτουργίες του κάθε πελάτη του.
Ότι η ιστορία είναι αληθινή δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Αλλά αυτό που μπορώ να επιβεβαιώσω – και να βάλω το χέρι μου στη φωτιά – είναι ότι ο τρόπος που ένα άτομο πατάει τα πόδια του καθορίζουν τη στάση του και τις πιθανές μυοσκελετικές ευαισθησίες του.
Το σώμα αποτελείται από διάφορους κρίκους (πέλματα, γόνατα, ισχία κτλ.) οι οποίοι είναι μεταξύ τους συνδεδεμένοι σαν αλυσίδα.
Αν ένας κρίκος δεν βρίσκεται στη σωστή θέση τότε οι υπόλοιποι κρίκοι θα προσαρμοστούν αλυσιδωτά και αυτοί σε λανθασμένη θέση. Αυτό συμβαίνει αντισταθμιστικά προκειμένου να διατηρηθεί το σώμα όρθιο.
Τα θεμέλια αυτού του αλυσιδωτού οικοδομήματος είναι τα πέλματα. Όλα αρχίζουν από το πώς τοποθετούνται και από το που βρίσκεται το κέντρο βάρους του σώματος.
Για να υπάρχει σωστή στάση και να δουλεύουν όλα στην εντέλεια ο βασικότερος κανόνας είναι να στεκόμαστε πάντα με τα παπούτσια παράλληλα και το βάρος να είναι και στα δύο πόδια. Νόμος. Με Προεδρικό διάταγμα.
